Bazen serininde otururdum.
Güneş yakarsa, yağmur çoksa;
Korunurdum.
Artık gölgesini paylaşmıyor.
Yanıyorum kendi halimde;
Umursamıyor.
Belki toprağın altında,
ya da bulutların ardında;
Saklanıyor.
Bana hep rahmetliyi hatırlatıyor.
güls / 07.07.2024
E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir
Yorum gönder
Δ
