Size bugün bir deneyden bahsedeceğim. Muzaffer Şerif’i bilirsiniz, Şerif Sineklerin Tanrısı deneyini Oklahoma’da gerçekleştiriyor.
Robbers Cove Milli Parkı’nda gerçekleştirilen deneyde 24 öğrenci kullanılıyor. Seçilen öğrencilerin benzer statüde. Denek öğrenciler birkaç ay süren bir kampta olduklarını düşünüyorlar. Öğrenciler ikiye ayrılarak farklı yerlere götürülüyor ve birbirlerinden haberleri yok. Yaşadıkları kamp hayatı kendi içlerinde hiyerarşik bir düzen oluşumuna neden oluyor. En enteresan olanı da astlar ya da üstler bu duruma hiç tepki göstermeden adapte oluyor.
Belirli bir süre gözlemin ardından iki taraf yarışlarla karşı karşıya getiriliyor. Ve kısa süre içerisinde düşmanlaşma başlıyor. Yarışma dışında arkadaş olan denekler düşmanlaşarak birbirlerine cephe alıyorlar.
Son etap olarak ise tarafların barıştırılmasını hedefleyen bir amaç hedefliyormuş. Yarışmaların formatı değiştirilerek kaybedeni olmayan oyunlar düzenlenmiş. Kaybetme stresi olmayan denekler kısa sürede tekrar kaynaşmışlar.
Aslında iş yerinde de benzer kaygılar söz konusu değil mi? Çalışanlar belli hedeflerle birbirlerine karşı yarışmak durumunda kaldığında maalesef düşmanlaşma ve cephe alma başlıyor. Kaybetme stresi olmayan bir yarışın içerisinde olduklarını hatırlatmak ise cesur liderlere düşüyor. Bunu deneyin çıktılarını kullanmak hiç zor değil, aklınızda bulunsun.
